De tekst van een videogedicht ten behoeve van deburen.eu. Het videogedicht wordt verwerkt in een videomontage die op 8 november in Brussel en op 15 december in Amsterdam getoond zal worden.
.
Venray vooruit
Het klokgelui uit Venray’s hoogste toren,
vertrouwd, maar niet van deze tijd, bekleedt
het oude raadhuis als een ochtendgloren
in juli, jubelend maar toch discreet.
Geaarde kunst gradeert de gaard van Oda.
Een compagnie van schapen in het park
van Anna. Schotse whisky zonder soda.
De moeder van Maria en Jeanne d’Arc.
De bonte kleurenkeur in Venray’s midden
als carnaval of kermis regelmaat
ontregelt en de moeders bitter bidden
dat alles niet als bij de vaders gaat.
Natuur van bos en Spurkt, bedreigde streeksoort.
Blijf liever dat naïeve groentje dan
een blauwtje lopen, luidt niet zo het spreekwoord?
Of heb ik er totaal geen sjoege van?
Ooit bloeide Venray met een uitroepteken.
Dat is niet meer. Voor wat het wel moet doen,
wist een buro een gloednieuw woord te kweken:
merkwaarden, daar gaat Venray het mee doen.
In dat merkwaarden gloort het woord merkwaardig.
En zo’n buro doet dingen niet voor niets.
Maar ik blijf Venraynaar en voorts goedaardig.
Der volk’ren vaart, ja daarin moet je iets.