Gepubliceerd bij ingebruikname van de Roojse Dichter Instagrampagina
.
De straat
Nee, niet het mooiste plekje van Europa,
ook zelfs van Nederland of Limburg niet –
al dat te hoog gegrepen om te hopen.
De straat misstaat in Venray echter niet.
De een voert de Stationsweg aan, een ander
gaat voor de Kempweg of de Grotestraat.
De Overloonseweg met zijn meanders.
Ook de Laagheidseweg is kandidaat.
De straat die mij aan ’t hart gaat, heeft allure.
Dat had zij vroeger trouwens meer dan ooit,
toen San Damiano als een Walkure
bij de entree ervan stond opgetooid
en, zuidwaarts ziend, je de Sint Petrusmolen
nog signaleren kon. Vanuit die kant,
het zuiden, ook nu niet voor het zicht verholen,
zag je de kerktoren, groots en markant.
De straat heeft eigenlijk niet veel bijzonders,
maar iets kan veel zijn als je niets verwacht.
Dit is het wonder en ik kan niet zonder:
pracht vinden in wat amper wordt geacht.
Al eeuwen staat er een van Jezus’ beelden,
een kruis, zij het niet het origineel,
dat altijd met Antonius gedeeld werd.
Viel door dat kruis de straat zijn naam ten deel?
Zo ging dat vroeger. Alles was compacter
en minder ingewikkeld in die tijd.
Maar ook vandaag heeft deze straat karakter,
een eigensoortige identiteit.
Dus voor eenieder die het maar wil horen,
als mij gevraagd zou worden welke straat
in Venray mij waarachtig kan bekoren,
dan heb ik mijn respons terstond paraat.