De taal van cultuur
In deze tijd besef ik me nog meer hoe belangrijk kunst en cultuur is. Voor mij, maar ook voor de samenleving. Cultuur is alles wat een mens maakt. En kunst is voor mij een creatie die emotie oproept. Kunst en cultuur komen voort uit mensen en zijn dus in iedere vorm een representatie van onszelf. Het zet ons aan het denken, over onszelf en over de samenleving. Het draagt bij aan een beter sociaal milieu, betere omgangsvormen tussen mensen en meer begrip tussen culturen. Cultuur wordt ingezet om te troosten of om vreugde met elkaar te delen. Kunst wordt gebruikt om gesprekken te starten of vraagstukken onder de aandacht te brengen. In een songtekst vertellen we de moeilijke dingen en we dissen elkaar in een rap. We verklaren elkaar de liefde in een schilderij en brengen een ode met een standbeeld.
Al eeuwen lang wordt de vernietiging van kunst gebruikt om de vijand te raken. Volgens Hitler was moderne kunst een misdaad tegen het menselijke ras en de natuur en moest daarom vernietigd worden. Lenin en Stalin hebben kunst gebruikt om hun propaganda te verspreiden en hielden kunst van buitenaf angstvallig weg. In veel landen wordt vandaag de dag kunst vernietigd om ons van onze identiteit te roven. Want zoals gezegd kunst en cultuur representeren onszelf en door dit ‘af te pakken’, probeert men de identiteit van hele volkeren te vernietigen.
Cultuur is een taal, een erfgoed, iets dat we moeten koesteren. Deze taal kent geen grenzen, ziet geen afkomst en heeft geen oordeel of verwachtingen. Het verbindt het onbereikbare en haalt beperkingen weg. Dus ik knuffel je met een lied en geef je een stem met een instrument. Ik roer je met een gedicht en omarm je in een dans. En als ik je soms niet versta, fluister dan een lied. Want cultuur zit in je hart, en jouw hart verraad jou niet.