Beste Roy,
Vandaag wil ik je meenemen in mijn overwegingen over een specifieke kunstvorm: muziek.
Laat ik maar met een statement beginnen als; muziek maken is hoofdzakelijk een kwestie van geduld! Gevolgd door; muziek maakt gelukkig.
Ik zie om mij heen dat er veel belangstelling is voor het maken van muziek, maar ook dat iemand die start op klarinet al meteen een sonate van Saint-Saëns wil spelen, als saxofonist is Candy Dulfer een voorbeeld, terwijl een drummer meteen Phil Collins wil imiteren.
Dat kán natuurlijk wel, maar niet zonder oefening. Oefenen is een kwestie van geduld. Jonge muzikanten die verwachten na drie maanden perfect gitaar te kunnen spelen, of dirigenten die a la ‘Maestro’ al aan de slag kunnen? Maar oefenen kost tijd, en leert je als muzikant ook de grenzen (van geduld) verkennen.
De gesel van deze tijd is; alles moet snel en meteen bevrediging geven.
Maar áls je dat geduld op kunt brengen en je vingers blauw speelt dan is er een beloning die zoveel mooier is dan welk Youtube filmpje dan ook. Het geeft regelmaat in je hoofd en in je leven. Het geeft je zelfwaardering, sociale contacten en maakt je steeds minder gevoelig voor de snelheid van onze hedendaagse maatschappij.
Ik las eens dat psycholoog en musicus Anna Enquist in het interview dat ze op haar muziekpoli relatief veel mensen tegenkomt met een ongelukkige jeugd.
Is er een soort wisselwerking, duwt een ongelukkig jeugd mensen richting de muziek of trekt
de muziek mensen met een ongelukkig jeugd aan? Dat zag zij niet zo, maar wel dat ‘ongelukkige kinderen die muzikaal zijn, zichzelf een hulpmiddel kunnen verschaffen om een beetje overeind te blijven met al dat ongeluk.’ Muziek is voor velen een ultiem redmiddel!
Het ritme dat je krijgt door het repeteren, het geluksgevoel na een geconcentreerde uitvoering. Dat geeft je ook een ander beeld van onze wereld.
In muziek wordt de ergste wanhoop, het grootste verdriet verklankt, zonder een woord te zeggen. En muziek geeft door haar structuur en schoonheid een ultiem troost en geluksgevoel.
Alle voorgaande emoties beleefde ik bij een uitvoering in Roermond van Ticheli’s werk ‘Angels in the architecture’ uitgevoerd door St. Ceacilia Mheer, het werk beschrijft een dramatisch conflict tussen de twee uitersten van het menselijk bestaan; de ene goddelijk, de ander kwaadaardig. Hierom is muziek een absolute expressieve kunstvorm.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over popmuziek!
Martin
Hallo Martin,
Muziek, klinkt als muziek in de oren. We kunnen van alles over muziek vertellen, maar wat is en wat doet muziek? Muziek is: De kunstzinnige schikking en combinatie van klanken van instrumenten en de menselijke stem om schoonheid van vorm dan wel uitdrukking van emotie te bereiken, waarbij ritme, toonhoogte, geluidssterkte, klankkleur, melodie, harmonie en textuur aspecten zijn, maar ook stilte’.
Stel, de mens was in zijn evolutie vergeten, of het m-(vermog)gen niet had om muziek te maken? Okay, ‘Manuela’ van Jacques Herb, ‘Hij was maar een neger’ van de Zangers Zonder Naam, ‘Beste Zangers’, Een eigen huis’ van René Froger en 'Rampeneren’ van Ali B. waren mij bespaard gebleven, maar ik had veel moois gemist. Vooral de blues, in al haar soorten, varianten en afleidingen.
Muziek speelt op het gemoed, zoals jij terecht stelt. Dat iemand graag snel zélf muziek wil spelen om zijn eigen en andermans vastzittende emoties te strelen en los te maken, begrijp ik heel goed. Naar muziek luisteren doet grosso modo hetzelfde: Muziek is een doorgeefluik naar je onderliggende emoties.
De wetenschap weet, dat muzikaliteit erfelijk bepaald is, in iemands genen zit, een muzikale omgeving stimulerend werkt, maar ook oefenen muzikaliteit baart. Maar ook, iets wat ik niet weet, dat de mens eerst muziek maakte en daarna pas in taal begon met praten. Hij maakte geluiden met zijn stem en ook door met en op voorwerpen te slaan, waarbij: ‘……. ritme, toonhoogte, geluidssterkte, klankkleur, melodie, harmonie en textuur aspecten zijn, en ook stilte’. Muziek dus! Hiermee maakte hij iets duidelijk. Wijzen op gevaar, aandacht vragen, affiniteit, stemming of emotie(s) tonen, zoals vogels fluiten.
Muziek is hét communicatiemiddel. De verliefde jongeling, die onder het raam van zijn liefje met een luit een liedje zingt. Ik heb ook eens een liedje voor een meisje op wie ik was gezongen. Halverwege het eerste couplet al, kuste zij me vol op de b*k. Maar …….. , later bekende ze: “Alleen zó kon ik je de mond snoeren, ‘t was niet om aan te horen.” Overigens, deze liefde was van korte duur.
Muziek is voor mij als een film, die ik kan terugdraaien en terugkijken in mijn leven, tot het eerste liedje dat mijn moeder zong. Ik kan in de muziek, langs de kortste weg in de tijd, in mijn leven terugreizen. Bij alle muziek die ik hoor, hoort een verhaal, een beeld een gevoel.
Roy S. Arts
