Literair Café Venray

Het initiatief om in Venray een literair café op te richten is genomen door Harry Theunissen (1938 – 1999) met als doel: meer mensen in contact te brengen met schrijvers uit het Nederlands taalgebied op een toegankelijke manier. Zijn motto luidde: ‘Als een mens zich uit in taal zie je de geest van de mens.’ Op 15 april 1993 werd de stichting Literair Café Venray- regio een feit.

Het Literair Café probeert te bevorderen dat zoveel mogelijk liefhebbers in contact kunnen komen met literaire kunstuitingen van niveau. Tijdens literaire ochtenden en bijzondere manifestaties proberen ze mensen te laten ervaren, dat literatuur aan ieder van hen wat te bieden heeft. De lijfspreuk van het Literair Café Venray zinspeelt dan ook op de hogere honing, die voor elk mens op zijn manier in literatuur te vinden is.

Activiteiten
Per seizoen nodigt Literair Café Venray vier schrijvers uit om een lezing te verzorgen. Deze lezingen vinden plaats in het Theehuis van Odapark Venray. De schrijversbijeenkomsten worden mede vormgegeven door Stan Verhaag en Victor Elfring. Zij verzorgen de inleidingen en interviews. Behalve de schrijversbijeenkomsten organiseert Literair Café Venray vanaf 1995 een schrijfwedstrijd  Raadselige Roos voor amateurdichters en – schrijvers uit Zuid-Nederland en Noord-België. Raadselige Roos is inmiddels de oudste en meest bekende schrijfwedstrijd in het zuiden van ons land. Jaarlijks vindt onder grote belangstelling de prijsuitreiking plaats.

Vanaf de oprichting biedt Literair Café Venray mensen die graag met taal bezig zijn een podium in de Schrijfkring. Voor liefhebbers die van buitenlandse auteurs houden, biedt Literair Café Venray twee avonden per seizoen aan in de zogeheten Literaire Salon voor maximaal tien personen. Met deze activiteiten wil Literair Café Venray mensen laten ervaren wat literatuur te bieden heeft. Met een knipoog naar het Venrays gemeentewapen gaven de founding fathers het literair café een motto mee: ‘Een geur van hoger honing’. Een regel uit een gedicht van Martinus Nijhoff, ‘Het lied der dwaze bijen’.